Denne boka er ei essaysamling om den norske balladen, men handlar også om balladar (folkeviser) frå andre nordiske land. Mange oppfattar den norske balladen som noko av det norskaste som finst, nærmast eit uttrykk for folkesjela. Men balladesjangeren har europeiske røter, dei går attende til 1200-talet. Forfattaren skriv om dei norske balladesongarane, kvar dei kom frå, korleis dei levde, han skriv om troll og balladar og om identitet og balladedikting. Naturmytiske balladar og skjemteballadar vert diskutert, og til slutt drøfter forfattaren nokre sentrale kunstballadar frå fleire europeiske land, blant dei viser som ettertida har forvist til skillingsvisekategorien.
Denne boka er ei essaysamling om den norske balladen, men handlar også om balladar (folkeviser) frå andre nordiske land. Mange oppfattar den norske balladen som noko av det norskaste som finst, nærmast eit uttrykk for folkesjela. Men balladesjangeren har europeiske røter, dei går attende til 1200-talet. Forfattaren skriv om dei norske balladesongarane, kvar dei kom frå, korleis dei levde, han skriv om troll og balladar og om identitet og balladedikting. Naturmytiske balladar og skjemteballadar vert diskutert, og til slutt drøfter forfattaren nokre sentrale kunstballadar frå fleire europeiske land, blant dei viser som ettertida har forvist til skillingsvisekategorien.
